Choroby oczu,zespół suchego oka,retinopatia w przebiegu nadciśnienia tętniczego,retinopatia cukrzycowa,podwichnięcie soczewki,zwichnięcie soczewki,otwór w plamce LMH i MH,epidemiczne zapalenie rogówki,zaćma,jaskra,witrektomia,błona przedsiatkówkowa,błona nasiatkówkowa,cukrzyca powikłania oczne,zanik nerwu wzrokowego,iniekcje doszklistkowe,leczenie operacyjne,operacja okulistyczna,Klinika Okulistyczna Jasne Błonia,Łódź,ul. Rojna 90
Drogi łzowe
Film łzowy
Zespół suchego oka (ZSO) to choroba, w przebiegu której dochodzi do nieprawidłowego nawilżania powierzchni oka przez film łzowy.
Przyczyną tego schorzenia może być upośledzona produkcja łez, ich nieprawidłowy skład, nadmierne parowanie lub niewłaściwe rozprowadzanie przez aparat ochronny oka.
ZESPÓŁ SUCHEGO OKA WYSTĘPUJE NAJCZĘŚCIEJ U PACJENTÓW
1. noszących soczewki kontaktowe
2. po operacjach refrakcyjnych (PRK, LASIK)
3. przyjmujących niektóre leki (ß-blokery, leki przeciwdepresyjne i psychotropowe oraz leki przeciwparkinsonowskie)
4. po przebytych niektórych stanach zapalnych spojówek i rogówki (na przykład po przebytym zapaleniu epidemicznym spojówek i rogówki)
5. spędzających wiele godzin dziennie w pomieszczeniach klimatyzowanych, zakurzonych, zadymionych
6. spędzających wiele godzin dziennie przed monitorem komputera, tabletem, telefonem
7. stosujących przewlekle leki w postaci kropli do oczu zawierających konserwanty
8. po stałym obciążaniu mięśnia dźwigacza powieki górnej przez sztuczne rzęsy
9. po makijażu permanentnym
10. po zabiegach estetycznych okolic oczu
11. z rozpoznaniem demodekozy ocznej wywoływanej przez nużeńca (jako powikłanie)
12. u kobiet w ciąży
ZESPÓŁ SUCHEGO OKA CZĘŚCIEJ WYSTĘPUJE RÓWNIEŻ U PACJENTÓW:
– chorujących na Zespół Sjögrena, pemfigoid, chorobę Parkinsona
– z reumatoidalnym zapaleniem stawów, twardziną skórną
– u których tkanka gruczołu łzowego jest zniszczona przez zapalenia (sarkoidoza, oftalmopatia tarczycowa)
– z niedoborem witaminy A
– u których występują zmiany bliznowate powiek lub przewlekłe stany zapalne brzegów powiek
– kobiet w wieku okołomenopauzalnym
1. nietolerancja soczewek kontaktowych
2. ból i częste zaczerwienienia oczu
3. ogólny dyskomfort podczas czytania, oglądania TV, pracy przed komputerem
4. suchość lub nadmierne (paradoksalnie) łzawienie
PRAWIDŁOWY FILM ŁZOWY
Przed i po każdym mrugnięciu widzenie jest wyraźne i stabilne.
Przed mrugnięciem – dobre widzenie
Po mrugnięciu – dobre widzenie
NIEPRAWIDŁOWY FILM ŁZOWY
Przed mrugnięciem widzenie niewyraźne – po mrugnięciu widzenie wyraźne.
Przed mrugnięciem – złe widzenie
Po mrugnięciu – dobre widzenie
– nieostrego, rozmytego, zamglonego widzenia
– pieczenia oczu
– uczucia piasku pod powiekami
– ogólnego zmęczenia oczu
– nadwrażliwości na światło
– obecności w worku spojówkowym lepkiej, przezroczystej wydzieliny
Zespół suchego oka może prowadzić w konsekwencji do wtórnych infekcji, pojawiania się gradówek, jęczmieni, zaniku gruczołów Meiboma (lub powstania ich torbieli), owrzodzeń rogówki.
Sprawdź, czy problem suchego oka dotyczy również Ciebie. Odpowiedz na pytania z kwestionariusza wskaźnika choroby powierzchni oka (OSDI), który jest wiarygodnym narzędziem służącym do oceny nasilenia zespołu suchego oka.
W trakcie wizyty lekarz okulista rozpoznaje zespół suchego oka na podstawie charakterystycznego wywiadu, dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta oraz objawów widocznych na powierzchni oka podczas badania w lampie szczelinowej.
W rozpoznaniu ZSO niezwykle istotne jest również wykonanie tradycyjnego pomiaru ilości wydzielanych łez przy pomocy testu Schirmera i/lub wykonanie testu przerwania filmu łzowego. Szczegółową diagnostykę można wykonać przy pomocy nowoczesnego urządzenia ICP OSA, które pozwala między innymi:
• zmierzyć czas przerwania filmu łzowego (B.U.T. oraz N.I.B.U.T.),
• ocenić jakość warstwy lipidowej filmu łzowego,
• wykonać meibografię,
• ocenić menisk łzowy.
Zespół suchego oka jest najczęściej spowodowany dysfunkcją gruczołów Meiboma (MGD). Przeprowadzana przez urządzenie ICP OSA meibografia pokazuje morfologiczne zmiany w tkance gruczołu.
ICP OSA – badanie
Gruczoły Meiboma
1. Stosowanie preparatów sztucznych łez bez konserwantów. Należy jednak zwrócić uwagę, że na rynku są różne rodzaje sztucznych łez. Podczas wizyty i na podstawie uzyskanych wyników badań filmu łzowego i oceny stopnia zaawansowania choroby okulista podejmie decyzję, jaki rodzaj sztucznych łez powinien pacjent zastosować.
2. Stosowanie sztucznych łez z surowicy własnej pacjenta. O tym, jaki rodzaj sztucznych łez jest najlepszy dla pacjenta, powinien zadecydować lekarz okulista.
3. Unikanie pomieszczeń klimatyzowanych, zadymionych.
4. Używanie nawilżaczy powietrza.
5. Robienie przerw podczas długotrwałej pracy przy komputerze.
6. Ochrona oczu przed wiatrem.
7. Higiena brzegów powiek, polegającą na rozgrzewaniu brzegów powiekowych, np. przy pomocy podgrzewanych kompresów do oczu.
8. Codzienne przemywanie powiek specjalistycznymi płynami lub chusteczkami przeznaczonymi do higieny brzegów powiek.
A. Przed przystąpieniem do higieny brzegów powiek dokładnie myjemy ręce.
B. Miękki płatek kosmetyczny nasączony płynem przeznaczonym do higieny brzegów powiek przykładamy do zamkniętej powieki, brwi i rzęs.
C. Delikatnie, bez pocierania i rozciągania skóry, wykonujemy ruch od zewnętrznego kącika oka ku wewnętrznemu.
D. Przy wciąż zamkniętych powiekach, równie delikatnie ściągamy nagromadzony w ciągu dnia kurz ruchem od góry do dołu.
E. Nasączonym w płynie patyczkiem higienicznym możemy usunąć resztki kurzu; należy jednak robić to bardzo ostrożnie, by patyczek nie trafił do oka.
Możliwe jest specjalistyczne leczenie — uzależnione od przyczyny wystąpienia zespołu suchego oka.
1. Mechaniczna ekspresja powiek. Zabieg wykonuje się, jeżeli gruczoły Meiboma są zamknięte przez wydzielinę. Po ogrzaniu brzegów powiek wykonujemy oczyszczanie gruczołów powiekowych Meiboma z zalegającej wydzieliny przy użyciu specjalistycznych pęset.
